Hayatımda karşılaştığım en zor soru bu. Bir deneyeyim.
Antakya’da doğdum. İlk evimiz Habib-i Neccar, son evimizse Amanosların yamacındaydı. 17 yaşına kadar dağlarda, zeytinliklerde arkadaşlarımla ve kardeşimle koştum durdum. O zaman ikili eğitim vardı. Sabahçıysam eve gelir gelmez sokağa çıkardık, akşam yemeğine kadar da eve girmezdik. Yaz ve kış tatillerindeyse anne memleketim Göksun’da Binboğa Dağları’nın gölgesindeydim. Bazen de Silifke’de, İskenderun’da, Kırmıtlı’da… Dağlara, ardıç ağaçlarına, uğur böceklerine, sarı papatyalara, yabani güle, elma ağacına, ebabile, derelere, doğaya tutkum bu zamanlardan.
ODTÜ’ye gelince kısa bir büyükşehre-kalabalığa-‘medeniyete’ alışma dönemimin ardından kuş gözlem topluluğuna katıldım. Bu kulübe üye olmamın nedeni çaprazgagalardır. İlk gözlemim sırasında yanlarına iyice yaklaşabilmiş, çapraz gagalarıyla çam kozalaklarını açma seslerini dinlemiştim. Bu sese mest oldum!
Çaprazgaga- Ómar Runólfsson
Bu blogu önce gözlem notlarımı paylaşmak için açmış ve adını da Doğa Güncem koymuştum. Ekim 2021’den itibarıyla ise eğitim politika ve uygulama alanındaki çalışmaları paylaşmaya karar verdim ve adını kendimce eğlenerek Eğitim Şart olarak değiştirdim. Bu adı seçme nedenim, hemen her durum için ve hemen her fırsatta kullanılan bu ifadeyi ciddiye alıp içinin nasıl doldurulduğunu tartışmak. Bunu da “ne için eğitim?”, “nasıl bir eğitim?” “eğitim gerçekten şart mı, neden?” benzeri sorularla yapmak. Eğitimi ekososyal politika kapsamında ele alıyor, politik ekoloji ile küçülme çerçevelerini anlamaya çalışarak tahayyül ediyorum. Çevre/doğa eğitimi, sürdürülebilirlik için eğitim, eğitim politikaları, iklim değişikliği eğitimi, ekolojik okuryazarlık, biyomimikri alanlarında çalışıyorum.